27.12.08

Navidad

Odiar la Navidad está de moda. Y mira que me jode ir a la última, pero no me dan opción.

Hay cosas que pueden llegar a gustarme como las luces estáticas de color blanco resiguiendo fachadas por todos lados (las intermitentes de colores ya son otra historia), o que la gente encuentre en estas fechas la excusa idónea para reencuentros familiares.

Pero odio que todo el mundo tenga fiesta y que todos decidan salir como alma poseída por el diablo a comprar regalos por simple obligación y que en consecuencia hasta para comprarte una bolsa de pipas tengas que hacer cola.
Odio ser parte de esa masificación sin darme cuenta y llegar a sentir que se acaba el mundo si alguien se queda sin regalo porque yo he sido muy perezosa o no me he acordado de comprarlo.

Pero lo peor de todo, lo que más odio en estas fechas es que a la hora de abrir los dichosos regalos que tantos sudores han costado, todo el mundo siga un orden. Cada uno espera su turno, a regañadientes, porque alguien siempre decide seguir un puñetero orden, para que lo demás no se pierdan detalle de la cara y la reacción de la persona en cuestión al quitar esos papeles tan rojos y útiles.

Para mí, esos segundos, son pura concentración: Intento aislarme de todo y pensar que estoy abriendo una caja llena de billetes a todas partes del mundo que voy a poder usar sólo si interpreto bien mi papel. Pero una vez abierto el regalo...suele ser difícil seguir con la farsa.

A veces me gustan, a veces cuela que me han gustado.
A veces noto como las expresiones de la gente me gritan que no doy una, a veces simplemente prefiero no mirar.




19.11.08

La suerte está echada

Quién sabe cuántos prados al galope, cuántos lugares visitados, cuántas pociones tomadas, cuántas magias aprendidas,... cuántos orcos aniquilados.

Puede que me pasase en Londres días jugando a lo que mis compañeros de piso llamaban "matar orcos". Aprendiendo a manejar mi personaje, cogiéndole cariño, demostrando que todo lo podía, ayudándole a matar a sus enemigos, dándole pociones revitalizantes cada vez que se encontraba débil, cuidándole...

¿Y luego qué? Luego he estado meses sin todo lo anterior, creyendo que esa época de mi vida ya había pasado, que he crecido y a mis 23 años ya no puedo echar de menos esas cosas.

Pero hace relativamente poco me sorprendo intentando instalar en mi ordenador esto.
Si, señoras y señores ¡la matanza de orcos no ha terminado!
Hay nuevos personajes, hay dioses, hombreslobo, nuevas misiones, mejores gráficos y un sinfín de cambios que ¡Mecagoentodoloquesemeneayenloinmóviltambién! al parecer mi portátil no tolera.


Ancaria sigue en peligro y yo no puedo hacer nada.
Espero que otros la cuiden por mi.


ALEA IACTA EST!



13.10.08

Berlín Express

Nuestro billete dice: Barcelona (GRO) – Hamburg… pero por alguna extraña razón aterrizamos en Lübeck. Indagamos cómo llegar al centro de Hamburgo y nos dicen que lo primero es llegar al centro de Lübeck.
Nos mojamos y preguntamos a todo ser viviente mientras intentamos encontrar la estación. Una vez allí cogemos un tren hacia Hamburgo.
Llegamos y antes de ir a ningún otro sitio nos encargamos de comprar el billete hacia Berlín. La primera sorpresa llega cuando nos damos cuenta que para ir a Berlín volvemos a pasar por Lübeck. ¡Perfecto! Unos 11 € para retroceder.
Nuestro tren sale a la 1h, damos una vuelta intentando (sin éxito) visitar algo interesante en Hamburgo, pero volvemos pronto para no perder nuestro medio de transporte.
A las 12:50 h nuestro tren sigue sin aparecer en la pantallita azul, cosa que nos pone nerviosas… Preguntamos. La primera persona que vemos es un conductor de trenes: doy un par de golpecitos en su ventana y con ese gesto en mi cara, que según yo significa “ayúdame, por favortelopido”, aplasto el billete contra la ventanilla y con el dedo índice de la otra mano lo señalo. El hombre se levanta y yo encojo los hombros.
Sale del tren y nos explica, mientras nos acompaña a un punto de información cercano, que nuestro viaje no se va a producir hasta las 6 am. Por suerte, nuestro billete inútil no es tan inútil, y nos servirá para el próximo viaje.
No nos molestamos en buscar un sitio para dormir ya que la estación está provista de una magnifica caseta, en la que aparte de calientes, estamos incómodas y acompañadas.
A las 6 am nos despertamos nos incorporamos para emprender de nuevo nuestra aventura. Subimos al vagón y dormimos aproximadamente unas 4 horas. Mucho más que durante la noche anterior. A las 10 am bajamos en una parada llamada Berlín Standau… Ese segundo nombre fue el causante de que tuviésemos que esperar diez minutos primero, … y veinte después de darnos cuenta que el tren que se despedía a nuestras espaldas era el siguiente en dirigirse a nuestro destino.
2 paradas más y ¡por fin llegamos a Berlín!
Ahora falta encontrar el famoso Hostel en el que se hospeda nuestra amiga. Probamos en los puntos de información, pero si quieres un mapa lo tienes que comprar en las tiendas de información – Llamadme rácana pero nos apañamos sin uno-.
Después de un rato andando y mirando cartelitos por todos lados encontramos el metro U-Bahn, nos compramos nuestro bono de un día por 6’50 € y bajamos en la parada más cercana al Hostel. Al salir, la famosa “Köpenicker Str.” tiene dos sentidos: evidentemente nosotras escogemos el que no es para luego retroceder hasta ver ese cartelito que hizo que nuestras caras se iluminasen “A&O HH”. Entramos, negociamos con la recepcionista el juntarnos las 2 en la misma habitación que Anna y tras un rotundo fracaso nos reencontramos con nuestra amiga. La chica nos pone en habitaciones contiguas. Anna nos pone las pilas y al mínuto a las 2 horas ya estamos visitando la ciudad. Pateamos sin piedad (…….) cenamos en un Italiano y vamos a un bareto Dark donde un chico nos confunde con locales. Flipamos.
Regresamos a nuestra nueva casa y dormimos EN UNA CAMA!!
Al día siguiente volvemos a ser turistas normales, pero a las 3 pm estamos de vuelta para averiguar qué ruta debemos seguir ahora.
La recepcionista del Hostel, la persona más atenta y amable con la que me he topado en mucho tiempo, hizo las mil y una para encontrar un transporte al aeropuerto de Bremen.
Así que retornamos vía bus a la estación central y cogemos el tren.
Como todo iba demasiado bien y teníamos que hacer unos cuantos transbordos, nos bajamos en la parada que no era, teniendo que esperar 2 horas para el próximo y ÚLTIMO tren. Finalmente y tras mucha tensión llegamos a Bremen, donde, a falta de tranvías, deberíamos caminar sin rumbo durante 20 minutos para encontrar el aeropuerto.
Hartas de todo, con sueño y con ganas de sentirnos con la seguridad de que regresaríamos a casa, pedimos un taxi. Al ver el aeropuerto pensamos que nuestra pesadilla había terminado, pero no.
El aeropuerto estaba cerrado, eran las 2 am, llovía, hacía frío y cargábamos nuestro equipaje (que tanta falta nos había hecho). Un hombre que consideré un mendigo nos preguntó si esperábamos a que las puertas se abrieran. Ante nuestra respuesta nos sugirió que le dijésemos a la policía que nos dejase entrar. Nos quedamos un poco en shock pero fuimos avanzando hasta que Roser averiguó que una pareja que llegaba se disponía a hacer exactamente lo que el mendigo nos había recomendado. Dormimos cómodamente en las butacas del aeropuerto y horas después estábamos en casa.

18.9.08

... y duermo

Me despierto con el estomago en la garganta.
Me incorporo y me lo trago con tal ansia que al caer deja un dolor en mi vientre del que no me recuperaré en todo el día.
Mis ojos dudan, van de un lado a otro y no saben si parar de buscar.
Respiro. No pienso en nada. Respiro.
Me vuelvo a tumbar y, dependiendo del día, río por no llorar o lloro por no reír.
Pienso a una velocidad que no sigo y acabo por no entender nada.

Vuelvo a dormirme.



4.9.08

No puedo dormir

No puedo dormir
Truco: Jugar a la DS.

No puedo dormir
Truco: Intentarlo.
No puedo dormir
Truco: Mecerme
No puedo dormir
Truco: Poner el aire acondicionado
No puedo dormir
Truco: Jugar con una pelota anti estrés
No puedo dormir
Truco: Resoplar cada 5 segundos.
No puedo dormir
Truco: Contar dientes con la lengua.
No puedo dormir
Truco: Buscar las nosecuantas diferencias de tener los ojos abiertos o cerrados en la oscuridad.
No puedo dormir
Truco: Escribir idioteces
No puedo dormir
Truco:... continúa



28.8.08

Volvamos otra vez

Unos meses desconectada a penas empezando con esto del blog dicen mucho del tipo de persona que soy.

A pesar de mi alejamiento de estos mundos y del de mi mente con mi propio cuerpo no lo llevo mal del todo y, poco a poco, me vuelvo a adaptar.

Viajar supongo que ha sido la mejor decisión que he tomado en este período de tiempo.
Si os interesa el resumen de lo que fue el paseo por Senegal os aconsejo que leáis este post de David, uno de mis compañeros de viaje.
A mi no se me ocurren palabras para describir la aventura y creo que él ha dado justo en el clavo al elegirlas.
Coincido con él en todo lo que puedo coincidir y creo que soy totalmente incapaz de hacerlo mejor. Así que ese es el resumen oficial de mi viaje.
Aporto de mi experiencia personal que he disfrutado cada momento del viaje, pero he sentido que no estaba entera. No era capaz de sentir con la intensidad que debía (según mi criterio) algunos momentos.
Me senté varias veces a reflexionar y creo que fue en Ile de Saloum, con el mar de frente, donde comprendí que lo que necesito es eso. Quiero sentarme frente a un paisaje bonito y ser tan egoísta para no preocuparme de nada ni nadie, incluso tampoco de mi.
Desconectar ese 20% que sigue activo en mí y averiguar si he de recuperar o por el contrario anular lo poco que me queda de cordura.

10 días no dan para tanto.



27.5.08

667915

Últimamente me siento diferente al resto de la gente.
Me veo como un ser extraño en una tierra que no es la suya y rodeado por entes de todas clases que creen que soy uno más.
Me hablan en su idioma, como explicándome algo y, contra toda lógica, mi cuerpo gesticula y de mi boca salen sonidos que ellos entienden pero yo no.
No soy consciente de lo que he dicho, ni de lo que ellos me han dicho a mi...

Puede que aquí las cosas sean así, que sólo se actúe sin pensar, sin entender.
Que todos se sientan como yo.




15.5.08

Operación bikini

Mi vida Sonora tiene Banda real!...

I think I'm pregnant - Soko



1.5.08

Putas y putadas

En estos días, semanas, o lo que sea, he pensado bastante en esas dos palabras.

2 ejemplos que me han hecho pensar en la palabra Puta:

- Cada día, al volver del trabajo paso por una carretera en la que unas señoras que ofrecen sexo a cambio de dinero llaman mi atención.
Normalmente siempre he mirado a las prostitutas, creo que todo el mundo lo hace. Algunas veces son chicas fuera de lo normal que perfectamente podrían salir en revistas de moda al lado de la Cañadas, o cualquiera de estas. (Ante estos extraños ejemplares mi hermana y yo siempre nos hemos preguntado si es que están ahí porque no tienen de otra o simplemente porque les gusta.)
Lo flipante es que antes de estar a menos de 1 km de cruzarme con ellas ya me pregunto con qué me van a sorprender hoy. Y es que si estas señoras destacan entre las demás prostitutas por algo, es por su forma de actuar: Las he visto barrer un suelo de arena, tumbadas con la espalda en el suelo y las piernas abiertas encima de una silla, sacándose granos, cagando, encima de una roca en la posición del mono Rafiki,… Estoy deseando ver que toca hoy.


- Mi hermana y mi prima han actuado en una performance haciendo de puta y de Madam respectivamente. Era la presentación de un libro ambientado en los años 60 y ellas, junto con dos individuos más, eran los personajes protagonistas de este.


2 ejemplos que me han hecho pensar en la palabra Putada:

- Fui a las Barrakas de la UDG y misteriosamente volví sin móvil y sin todo lo que este contenía.
Esa misma noche alguien a quien hace unos 7 años que no veo había contactado conmigo.


- Estuve con un increíble dolor de cabeza durante dos días.
Y ahora estoy con anginas. (inflamadas, se entiende)


Mi mamá dice que tonto es el que hace tonterías.
¿Las putas hacen putadas o puterias?

8.4.08

ELEOENE DEERREEESE

Spice girls al poder// Que total!! // Y la inspiración?? // Ana is the second best // Juan Pedro Fasoooola… nuestro gran amiiigo… // ¡¡¿¿Por qué yo no tengo Internet y tu si??!! // Call me … 180073532833 (1800 Rejected) // Un montón de palabras… cogiditas de un papel… // Emma won the comp against Ana // La bici del penca desmontada // Especially Perth // Nerea, quieres una mentita? // Flop! // Mind the Nerea // Me piro a la Piltra // Spanish olives are the best // Backstreets Back Alright // El segurata del Somerfield tambíen te desea unos felices 22. // Te chupas 2 // Blondie // Nerea, quieres lomo? // Non fotis, eh? // Vendo billetes Londres-Madrid. Ida y vuelta. // VINO // … ojalá… // Cuando seas mayor comerás cebolla. // Ana is going to kill me // Seriously… it’s your Birthday!! // Un bocadil de llamó y ques. // Dónde está la salida? // Up // Have you seen my sunnies? // Bourbon Creams // Beer // Y dónde está el novio de Cálámóchä… // You dont need a bed!! // Y cuando to pedo encontramos un regalito en mi cama // Down // Gazpacho and noodles. // HAPPY BIRTHDAY! // You are my fire. // Italian – tanti aguri a te! // A mi me gustan mis flores. // El beso en el autobús. // Riiiight // 22 años son muchos años como para seguir jugando a los Orcos. // A lo loco, a lo loco, a lo loco se vive mejor. // Emma is in the room next to you! // Smoking // Burp // Video Killed the radio star // Smash // Fuck!!! // Pizza // Mind the Emma // Tía, llamáme que no se dónde carajo tengo el movil… // Mind the Nash // Emma is the best // O algo parecido. // Ur sleeping now… wake up we are lost // Nunca derrames popas en la cama de Currillo ni eches Fayri en la sopa de Kim. // Missing Kimiii Nerea // Drink up. // Cheese // Vesey Path. // Why? // Tomorrow?? Tomorrow what? // Mind the Ana // Nerea, follamos?? // No querías post-it, pues toma post-its. // Qué canteo!! // Remember when I first met you, the first question you asked me was “Do you like parties?” // Vegetarian. // Y si te vuelvo a ver pintar un corazón de tiza en la pared… // Touch in & Touch out // Mind the Gonzalo. // Mirala, dice que no le gusta la cerveza y menos los culillos de las latas. // The yelow is the Light of the Word. // Buy Nothing Day. // Feliz cumpleaños // En mi maleta tengo… // Opá… yo viazé un corrá // Yawn!! // Trin ti qui trin ti qui trin… (musiquita del Tetris) // Me muero por conocerte // Dices que te olvidarás de nosotros, YO NO ME LO CREO. // Mind the Gap // Coco Pops. // Left. // Have a good day. // Porque yo y mi hermana… digo, mi hermana y yo. // Hacemos una barbacoa virtual. // JaJaJa // Durmiendo la semana de tu cumple? Q es lo que pasa… // Para que te acuerdes de mi, una mancha de pipí. // O quizá no… // It’s my life! // Who you wanna call?? Ghostbusters! // Have you chucked?
Fedde le Grand Put your hands up for Detroit. // Hey… Hey! // Do you want to kiss he? You know… LIP TO LIP // Tell my why… // Are you smashed? // Mencanta que nos lavemos los dientes todos al mismo tiempo. // Good 4u Emma. // Cinderela // If you wanna be my lover // Que no me llames Kimberly! // Un polvo en el lavabo de señoras // Te vienes al hospital?? Q estoy malita… // Stop fortuning, Nash. // Hit me baby one more time… // The Goonies // I want to go to bed now. // Do you like stuffed peppers?? By the way its food. // Pasame la botella // I work at Harrods // Te vienes al Frog, vamos en busca de
tremend@s // Where is your Oyster Card… // FIMEN // Guiness what? // Deberiamos estar durmiendo en lugar de volvernos completamente LOCOS!! // Quiza la raza humana merezca ser exterminada. // Are you lost? // Ay Nerea… Q. astuta eres, me voy a juntar más a ti. // Belive… when I say // Dónde está salire // Yo a ti te he insultado?? // Nerea, the 1st day I saw u I thought I know u 10 years ago, Amigo, hope u enjoyed ur birthday in England. Besos. Vaya coulito. // Wooltrutzhtus // My one desire // Follow the signs. // El club de fans de Curro. // Las super ofertas del Somerfield. // Me hago un porrillo? // Loser // Tu cena son cereales?? Come fruta coño // Tengo frido. // Culo y Nerea. // Tu padre, tu madre! // El cuchillo de Currillo. // Nerea, por favor!... que no vives sola! // Garlic bread // Aquí huele como que han fumao. // Muak!! // Gracias. // Flat 4 is where it all happens. // Felices 22. // Joder England. // Dont forget to take my Picture of you know what when you go to Spain! // Have you seen the Map of Spain? // Teach me tomorrow something naughty in spanish. // You’re cool Nash // Y tu, querías un fémur por tu cumpleaños? No esta vez. // Karioke turns. // Or a joint. // Khoder chupa me la poya. // 22 // What a crazy people here in your f*king living room. // Happy birthday, amigo. // Mi cama siempre será mejor que la tuya. // Emma does not care. Ana is eating cheese. // Mato a un gatito por cada post-it. // Quieres comer berenjenas conmigo?? // Who killed Kenny? // Nice kiss. // Say Hi to Tania & La Perra. // El with or without you se canta con la espalda recta. // Ohh yeah! // Who is drinking water?? // East // Me estoy cagando! (otra de Kim) // Que sexy estas con la camisa blanca y las mangas naranjas. // When leaving the train, please remember to take all your belongings with you. // Curro wants me to write it mosse betaer. // You were born on Easter! // mMm… I’m eating cheese. (with Nash) mmMMmm // This weekend I’m qualified for free text and calls. // FUTURAMA // RIGHT // Que imaginación que tiene La Rubia. // O que sé yo!! // Thankx Emma // Get the party started // LONDRES // Brunette. // Mind the Curro // Come to… Australia // ENNIS HOUSE // West. // Te comería el conio toda la noche. // Sunnies. // Bola de Dragón? Nooo… Bola de Drac // ….. with Nash. // Vale por una birra para Gonzalo // When my mates offered me drugs, FRANK told me what to do. // No more hiccups. 22 // This is serious… Come on… // He perdido mi rabo entre tanto post-it, me ayudas a encontrarlo?? // Ana Banana Ana Banana Who loves Ana Banana? // Perra! (Fer) // FOSTERS. Is the famous beer of Australia. // Que no me mires con esa cara, ni me pongas ojitos. // Vodsky. // Bye Bye. // South. // We love (un corazón) u. // Pero que chunga eres, 22 años y todavía con esos pelos… // Really?? // You don’t! // Y para comer lentejas… // Salida. Addios. Just learning. // Pull my finger. // Es que tu madre te riñe por todo. // For the memory. It should ve taken 20 min not 1 hour. // Hacemos Pizza? // North. // Do do do do do do do do // It coming in the air tonight // Lilili. // Hash. // I work at Beard Papa // Un Puncho le dijo al Pincho, el puncho de Pancho no me pincha la puncha. // Las bananas de Whitechapel. // ¿Tu futura esposa? La camarera del Starbucks // Yeah, ese Reptario los dromedarios en un momento con pegamento. Yeeeah Co! // Loca. // No he encontrado a Lindslay ni a la Hillton, pero te pongo al Chef y a un rabo, que molan más. Feliz cumpleaños. Gonzalo. // Hiccup. // . // He dont want to complete the yellows. // On the brd day he rose again. // Pressies (¿?) // See the book p.69 // Posh // Karioke turns. // Ur pissed off me cu2 u hended the 100. // Alguno ininteligible. // The End. // Fin // PD: Guardarme un par de cerves pa cuando llegue.


Y entre dibujos y recortes:

Unas gafas // Una etiqueta del somerfield [REDUCED Was 1.14 Now 0.85] // Un jarrón con una flor, una pera, un cuadro... // 3 post-its formando el dibujo de un chavalín // Un sudoku // Una cara sin rostro y una B en medio // Flecha hacia arriba // Flecha hacia abajo // Flecha hacia la derecha // Flecha hacia la izquierda // Una cámara de fotos // Un Curro bailando normal y otro bailando motivado // Un papel quemado donde pone "Something Romantic" y la letra "o" de las dos palabras son el mismo agujero // El torso de una tía desnuda // Silueta de un hombre fumando en una isla desierta // Dos ahorcados y la solución "Romeo y Julieta" // Un móvil que marca las 03:27 // Un numero 6 de un dado // Un sol que entra o sale // El logo de los cazafantasmas y encima "Ghostbusters" // Una araña y su telaraña // Un mapa de Australia // Un ahorcado de 4 letras sin solucionar // Un regalo // Una cerradura // Etiqueta del Somerfield [REDUCED Was 2.05 Now 1.53] // Un código de barras // Líneas // Una cara enfadada que dice "Voy a comerme a los demás post-its!!" // Un sol sonriente // Un retrato dibujado con un 6 y un 4 //Mapa de Egipto // Mapa de España // Trozo de envoltorio del pan de molde del Somerfield // Un corazón // Una flor // "Smoking Kills" sacado de un paquete de tabaco // Media luna // Un 3 en rayas lleno y escrito "nobody win" // Flores // Un dibujo de un rostro, un corazón y dice "Belive it!! Or not..." // Caricatura de Gonzalo fumando // Doraemon dibujado y pone "Esto es el chorro cóptero!!" "Doraemon con conmoción" // El Beard Papa // Una telaraña con un hombre colgando (Spiderman?) // Una nota musical "la la la la" // Mapa que diferencia el "Nash's trip" y el DLR/Tube trip" // 3 barras que muestran mi "Bio Rhythm" del 08-04-07 según el móvil de Emma // Foto de MUTYA BUENA // Foto de Britney Spears // Foto del Chef de South Park // Foto de las dos tias de Muholland Drive dándose el lote // Foto de una polla o rabo. // 3 fotos de gente que no sé quien es // Foto de Kate Moss y Jaime Hince.






26.3.08

Divagabundeando

Intento que no, pero no puedo.
Me duele, me jode, y estoy hasta los mismísimos ovarios de estar así.
Es mucho más fácil si no pienso... ¡Joder, es imposible no pensar!
Cojo mi libro y leo: Después de aquello ya nada le retenía allí. El avión despegó y dio la vuelta sobre la ciudad... Mierda, otra vez esa sensación.
Le doy vueltas a la cabeza. Pienso en dibujos animados.
En lo fácil que sería quitarme la cabeza, abrírmela, sacar eso de dentro, hacer un poco de limpieza, ya que estoy, y volvérmela a colocar como si nada hubiera pasado.
Y después sonreir. Sentirme como nueva.
Intento hacerlo, pero me hago daño sólo en el primer paso.
¡Ya sé! Música. La música me entretiene seguro. Pongo el mp4 y suena una canción de Tricky, Martina diciendo "She makes me wanna die...", no creo que eso despeje mi mente ni tampoco que me vaya a animar.
La dejo de fondo y decido que es mejor escribir.
Le pido un chicle a mi hermano y me canso de él antes de que pierda el sabor.
Miro afuera; los vecinos. No sé por qué no me caen bien. Cierro la persiana.
Puede que la cabeza no sea el único problema. A veces noto como si algo me diese pinchazos por dentro. Algo mal digerido que no debería seguir ahí.
Tengo que aprender a masticar antes de tragar.
Me acuerdo de una frase que le escribí a alguien un día y siento la necesidad de callarla con un "Creo que ya es suficiente".

18.3.08

Sé quienes sois

Termita.
(Del fr. termite, y este del lat. termes, itis).
1. f. termes.

Termes.
(Del lat. termes, itis, carcoma).
1. m. Insecto del orden de los Isópteros, que, por su vida social, se ha llamado también, erróneamente, hormiga blanca. Roen madera, de la que se alimentan, por lo que pueden ser peligrosos para ciertas construcciones.

Isóptero, ra.
(Del iso- y -´ptero).
1. adj. Zool. Se dice de los insectos de boca masticadora, con alas membranosas iguales. Forman sociedades con individuos alados, fértiles, que se suelen llamar reyes o reinas, y castas estériles de soldados y obreras, que realizan el trabajo. Abundan en países tropicales.

2. m. pl. Zool. Orden de estos animales.



¿Alguien adivina quién o qué hace que me estrese más de lo normal en mi trabajo?

8.3.08

Feliz día de la mujer



Reproducción de un cartel de Trisquel.

5.3.08

Mañana ya se verá

Hoy me he despertado. He parado la alarma del móvil y he pensado en alguien.
Me ha sorprendido pensar en abrazarle. Y aunque me ha jodido no poder hacerlo, gracias a eso me he levantado de buen humor.

De camino al trabajo he estado pensando en un momento compartido en el que se hubiese dado esa situación, ese tipo de abrazo, y resulta que existió.
Recuerdo mi piso, su cama y a los dos estirados, uno al lado del otro, hablando.
Recuerdo haber bebido, por lo que deduzco una conversación profunda.
No es lo importante ahora…

Me gusta abrazar. No lo hago siempre, pero pocas veces no abrazo de corazón.
No sé cuantas veces le he abrazado a él, pero fueran muchas o pocas, me llenaron.

Analizándome, medio en serio medio en broma, he llegado a la conclusión de que si lo primero que hago al despertar es pensar en abrazar a alguien es porque me he enamorado de esa persona (por lo menos por hoy... mañana ya se verá).
La RAE asocia el amor con el sexo y eso me hace dudar.
Lema del día: ¡Hoy no quiero follar, quiero abrazar!

He decidido que cada uno llama a las cosas como quiere, no por su nombre.
Así que hoy estoy enamorada.

Después de salir de trabajar, he hecho lo que cualquier persona normal haría en mi lugar (cualquier persona normal que se me parezca):
Le he llamado para confesarle mi amor… y no me ha cogido el teléfono ¬¬.

No me he derrumbado.
¡Tenía que aprovechar mi día de enamoramiento!
¿Y qué mejor forma de hacerlo que haciendo felices a los demás? Eso he hecho, sin pensarlo demasiado he vuelto a salir a la calle y, como dicen que los enamorados podemos hacer locuras, he ido a la peluquería y me he cortado el pelo.

Luego he hecho visitas varias y como al conducir siempre pienso más de lo que debiera, he estudiado nuestra relación.
He parado el coche en medio del paseo marítimo y he vuelto a marcar su número.

Le he confesado mi amor y, entre las primeras risas y la puesta al día, me he dado cuenta de que es muy difícil no quererle.



Nota: No tengo ni idea de que he soñado hoy, pero me encantaría averiguarlo.

2.3.08

Efecto Mariposa

Ella no se cansa de querer entrar,
yo no me canso de ver como no lo consigue.
Sólo es una mariposa. Pero las mariposas siempre traen problemas.

1, 2, 3,... 60 segundos. 1, 2, 3,... ya lleva 5 minutos.

Parece que le vaya la vida. ¿Soy cruel por no abrirle?
Dime algo que una mariposa haya hecho por ti.

Son gusanos con alas. Nada más.

Si le abro se quedará conmigo, y yo no quiero su compañía.
Si apago la luz ella se irá, pero yo me quedaré a oscuras.

Alguien ha entrado al otro cuarto y ella ha ido detrás.


Las mariposas son gusanos con alas,
que te abandonan a la primera de cambio.
Es mejor dejarlas fuera.

24.2.08

El blog

Me preguntaron que cómo es que me ha dado por escribir un blog ahora.
Tenía esta cuenta de blogger olvidada totalmente, me la hice hace tiempo y creo que nunca la llegué a usar. La redescubrí hace poco y decidí utilzarla, no vi una razón especial, simplemente me apetece hacerlo.

Peroooo… puede que eso haya cambiado y tenga un motivo por el que escribir.

Posible Motivo:
Sólo tengo dos comentarios en mi blog, con lo cual podría deducir que nadie lo lee.
Pero ayer salí (¡¡Ooohhh!! ¡¡Guaauu!!) y el hecho de que todas mis amigas me comentasen lo bien que me queda el pelo ahora…no sé por qué, pero me hace sospechar.
Puede que simplemente sea casualidad, pero también puede que sea porque hace una semana escribí sobre lo que la gente opina de lo que hay encima de mi cuero cabelludo.
(Un punto a favor de la segunda premisa es el hecho de que, como era de esperar, aún no he ido a la peluquería).

Entonces yo me pregunto: ¿Y si pongo que se dice que no follo? ¿Y si pongo que, al parecer, nadie aún me ha conocido una pareja? ¿Y si pongo que se habla por ahí de que no tengo un duro? ¿Y si…?

Seguro que no pase nada, evidentemente. Pero por intentarlo, que no se diga.


Si alguno de los “Y si…” cambian de golpe. Es evidente que escribiré con mucho más entusiasmo.

20.2.08

Laboral

"Baixa al carrer i participa" deien els de Obrint Pas fa res a les meves orelles o al meu cap.
I jo veig que alguna cosa no va bé quan la meva resposta és un "no, que fa fred".


I en dir això penso que, en realitat, ara és quan més participativa estic en coses del poble.

M'agrada el meu treball? Últimament no tinc ganes de res, però em sento súper útil quan estic a la feina. Això si, és sortir i voler anar-me'n al llit a dormir la mona (i això és quan tinc ganes de fer quelcom).


Les úniques activitats que estic fent podríem dir que són "compromisos" de treball, encara que jo no els veig com a tals.
Van molt bé quan algú et vol reprotxar el fet de que passis d'algunes coses i d'aquestes no. "Es que aquí he d'anar per compromís", és la excusa perfecte.
Però en realitat em ve de gust.


Suposo que em mola anar a presentacions, xerrades,... i a totes aquestes coses que sempre m'havien cridat l'atenció però a les que mai anava perquè "no sé què pinto jo allà"... doncs ara pinto alguna cosa. Encara que sigui poc.


D'altra banda no sé que em passa. Estic molt espessa. No tinc ganes de res.
Sembla que em costi la vida anar a fer un cafè amb les amigues, veure a la família, i un llarg etcètera.


És estrany, no m'agrada treballar. Però he de reconèixer que ara mateix a la feina és on millor em sento.

17.2.08

Por los pelos

Salgo de la ducha, me sacudo como la perra que soy (en el sentido perezoso de la palabra) y a lo más que llego es a intentar crear un poco de orden con la mano en mi cabeza.
Hay gente que odia las persianas, yo odio los cepillos.

El caso es que no peinarte cuando tienes el pelo corto puede estar mal visto, pero no peinarte cuando hace meses que no te cortas el pelo parece ser que es pecado.
La gente intenta llevarte por el buen camino. Todo el mundo tiene un consejo que darte, el número de una peluquera "que te va a gustar", etc.

Las frases que más he oido últimamente (aprox. desde 2 meses atrás):

- ¡Nerea, de verdad, que te podrías peinar un poco, hija mia!
- ¿Cuándo tienes hora para la pelu? (Mientras me reorganizan el pelo con la mano)
- Como tú, Nerea, rollo grunge.
- ¡Quitate la gorra, anda!... No, mejor póntela.
- En serio, Nerea, ¡peinate!
- etc.


Sinceramente, las frases no parecen afectarme demasiado.
Pero me llama mucho la atención que todo el mundo reaccione intentando convencerme de que DEBO peinarme (o en su defecto cortarme el pelo) y de que no es NORMAL que no lo haga.
Creo que nunca llegaré a entender el significado de las dos mayúsculas anteriores.


En todo caso y haciendo felices a muchos (muy a mi pesar)...

puede que vaya a la pelu.

13.2.08

Sin Título

"Me gustaría que todo desapareciera" dijo con los ojos vidriosos y golpeando la mesa con rabia.
Y la goma se liberó de sus manos en un salto y comenzó a borrar todo lo que le rodeaba.
Ella se sorprendió. Y después de observarla un rato, la quiso detener, perdiendo medio dedo en el intento.
Estuvo pensando y pensando mientras la goma lo eliminaba todo a su paso. Cosas que a ella le importaban.

"Ya se gastará" dijo.

Pero el proceso era muy lento. Llegó a hacer desaparecer a familiares y amigos.
La chica, deseperada y comida por el dolor, se lanzó a por ella y se la tragó.
Entonces, poco a poco, empezó a sentir que le faltaba algo en su interior. La goma estaba dejandose la vida en su venganza.
La chica, trató de dibujar lo que la goma había hecho desaparecer, hasta que borró también sus recuerdos.
Se iba vaciando sin apenas darse cuenta.
Hasta que por fin, en un último suspiro la goma llegó a su corazón.
Las dos murieron ese día.



Las imagenes que me vienen al leer esto son las de cualquier cuento para niños.
Dibujos grandes y poco texto. Me encanta.

10.2.08

Camden arde

Londres. Últimamente lo echo de menos.
Intento pasear por estas calles buscando encontrarme, pero no es Londres, no son esas calles.
Y me jode. Me jode mucho.
No sé exactamente la diferencia, pero allí me encantaba pasear. Tumbarme en los bancos, sentarme en el suelo o encima de un muro a ver pasar a la gente, a los coches. Andar sin pensar en nada, sólo observando, o andar divagando en mil y un pensamientos distintos, sin fijarme dónde voy.
Hacer fotos. Intentar retener imagenes concretas en mi cabeza.
Mi casa.
Mis compañeros.

Me acuerdo cuando estaba en Londres y escribía. Me subía a un autobús y escribía. No miraba hacia dónde iba ni en que parada me bajaba o subía.
Sólo me dejaba llevar. Y en el trayecto escribía.
Sobre todo, sobre ella, sobre él, sobre mi. Más sobre mi que sobre otra cosa.
Los últimos días, ¿semanas? siempre escribía de mal humor, siempre insultaba al aire mientras pensaba, siempre dejaba frases sin acabar. No me gustaba lo que ponía, no me gustaba reconocer lo que escribía.
Y tenía miedo. Tenía miedo de que alguien leyese eso. De que alguien supiese lo que pasaba por mi cabeza.
Y acabé por romperlo todo. Por hacer pedazitos todos los papeles para luego tirarlos.
Y cuando he querido saber qué estaba pensando en ese momento, no he podido.
No sé si es bueno o malo no recordar.

Camden arde y parece que me duele.